Elektrik-Elektronik Mühendisliği

Elektrik-Elektronik Mühendisliği lisans eğitimime başladığım ilk günden itibaren bu yolculuğu yalnızca bir diploma süreci olarak görmedim. Amacım, öğrendiklerimi gerçek hayatta deneyimlere dönüştürmek; sahada çalışarak ve projelere katılarak gerçek anlamda bir mühendis gibi düşünmeyi öğrenmekti. Bu doğrultuda üniversite hayatım boyunca birçok projede aktif rol aldım ve yarı zamanlı çalışarak değerli saha tecrübeleri edindim.Bu süreçte en büyük avantajım, üniversitemin sunduğu teknik imkânlar ve bölüm hocalarımızın öğrenciye duyduğu güven oldu. Laboratuvarların kapısı bize her zaman açıktı. Sadece ders saatlerinde değil, kendi fikirlerimizi hayata geçirmek istediğimizde de hocalarımız yanımızdaydı. Bu özgürlük alanı, teknik gelişimimizin yanı sıra teorik bilgimizi pratiğe dökme ve özgün çözümler üretme becerimizi geliştirmemize olanak tanıdı.Üniversite hayatım boyunca attığım en anlamlı adım, hiç şüphesiz Enerji ve Mühendislik Kulübü’nü kurmak oldu. Bu kulüp, çözümün bir parçası olmak amacıyla yola çıkan; farklı dönemlerden mühendislik öğrencilerini bir araya getiren, üretmeye, birlikte düşünmeye ve çözüm odaklı çalışmaya dayalı bir anlayışın temsiliydi. Amacımız yalnızca öğrenmek değil, birlikte öğrenmekti. Sadece bireysel olarak gelişmek değil, birbirimizin gelişimine katkı sunmaktı.Mühendisliğin yalnızca bireysel değil, kolektif bir çabayla gelişeceğine inanarak, farklı mühendislik disiplinlerinden öğrencilerin bir araya geldiği; fikirlerin özgürce paylaşıldığı, her katkının değer gördüğü bir yapı kurduk. Bu yapı içinde yürüttüğümüz laboratuvar çalışmaları ve ortak projeler sayesinde teknik becerilerimizi geliştirmenin yanı sıra, ekip olmayı, sorumluluk almayı ve birlikte üretmenin bizleri nasıl dönüştürdüğünü doğrudan deneyimledik.Lisans eğitimimin sonunda bitirme projesi olarak, parçacık hızlandırıcıların manyetik alan ölçümünü haritalandıran robotik kol projemizle disiplinler arası bir mühendislik çalışmasına imza attık. TÜBİTAK 2209-A desteğiyle bir ürün prototipi olarak geliştirdiğimiz bu projeyi, ayrıca “Parçacık Hızlandırıcıları ve Algıçları Yerel Altyapı ve Ar-Ge Çalıştayı”nda sunma fırsatı bulduk. Teorik bilgi ile uygulamayı birleştiren bu süreç, teknik üretimin yanı sıra takım çalışması ve araştırma disiplininin de aktif biçimde deneyimlendiği verimli bir çalışma ortamı sağladı. Lisans eğitimimin ardından, İstinye Üniversitesi’nde Bilgisayar Mühendisliği tezli yüksek lisans programına başladım. Bu süreçte, üniversitemizin Fizik Bölümü bünyesindeki Yüksek Enerji ve Parçacık Fiziği ekibiyle birlikte parçacık fiziği uygulamalarına yönelik mühendislik projeleri geliştirdim. 2024 yılının ağustos ayında, Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi (CERN) bünyesindeki ATLAS iş birliğine katılarak bu uluslararası bilimsel araştırma topluluğunun bir üyesi oldum. ATLAS dedektöründe yürüttüğümüz çalışmalar sayesinde, ülkemiz ve üniversitemiz adına böylesine büyük bir uluslararası projeye doğrudan katkı sunma imkânı buldum.Bugün hala üniversitemle ve kurduğumuz bu toplulukla bağımı sürdürüyorum. Yeni öğrencilerle deneyimlerimi paylaşarak onların yolculuklarına eşlik etmeye çalışıyor, bu kültürün devamlılığına katkı sunmaya devam ediyorum. Çünkü inanıyorum ki mühendislik yalnızca bireysel yetkinliklerle değil, birlikte düşünülen ve birlikte üretilen bir gelecek hayaliyle gelişir.